اخیرا آبله میمون در آمریکا و چندین کشور اروپایی شناسایی شده و موجب نگرانی کارشناسان بهداشت عمومی شده است.
به گزارش اسپات نیوز، ایالات متحده یک مورد ابتلا به آبله میمون را در ماساچوست و یک مورد مشکوک را در نیویورک ثبت کرده است. این بیماری نادر معمولاً در آفریقای مرکزی و غربی دیده می‌شود. اما اخیراً تعداد کمی از موارد تأییدشده یا مشکوک در بریتانیا، پرتغال، اسپانیا، ایتالیا و سوئد نیز گزارش شده است.
افزایش ناگهانی آبله میمون در کشورهای مختلف موجب نگرانی کارشناسان بهداشت عمومی شده است. دکتر آن دبلیو ریموین، استاد همه‌گیرشناسی دانشکده بهداشت عمومی فیلدینگ دانشگاه کالیفرنیا در گفتگو با روزنامه‌ی یواس‌ای تودی اظهار کرد: «آبله میمون معمولاً در سطح جهانی اتفاق نمی‌افتد.»
ریموین که آبله میمون و سایر بیماری‌های عفونی را در آفریقای مرکزی مورد مطالعه خود قرار داده است، افزود: «وقوع چنین شیوع‌هایی نادر و غیرعادی است.»
دکتر آرون گلات، از اعضای انجمن بیماری‌های عفونی آمریکا در این مورد می‌گوید: «بیشتر مردم از این ویروس بهبود پیدا می‌کنند، اما می‌تواند خطرناک و کشنده باشد. با‌این‌حال، در مناطق دارای مراقبت‌های پزشکی باکیفیت، میزان مرگ‌و‌میر بسیار کمتر از یک درصد موارد است.»
آبله میمون چه نوع بیماری است؟
آبله میمون بیماری نادری است که ویروس عامل آن به همان خانواده‌ای از ویروس‌ها تعلق می‌گیرد که آبله (smallpox) در آن وجود دارد. این خانواده شامل ویروس‌های آبله گاوی، آبله شتر، آبله اسب و موارد دیگر نیز است. بنابر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، ویروس مذکور برای اولین‌بار در سال ۱۹۵۸ در میمون‌هایی شناسایی شد که با اهداف پژوهشی نگه‌داری می‌شدند.
اولین مورد انسانی ویروس آبله میمون در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو شناسایی شد. بیشتر عفونت‌های آبله میمون امروزه همچنان در همان منطقه اتفاق می‌افتد؛ اما این بیماری در چندین کشور دیگر در آفریقای مرکزی و غربی نیز گزارش شده است.
روش انتقال آبله میمون
آبله میمون معمولاً از حیوانات آلوده مانند جوندگان به انسان‌ها منتقل می‌شود. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، انتقال انسان به انسان امکان‌پذیر است، اما چندان معمول نیست. ویروس ازطریق مواد آلوده نیز می‌تواند منتشر شود.
ناقل اصلی آبله میمون هنوز ناشناخته است، برخی از کارشناسان حدس می‌زنند که جوندگان آفریقایی در انتقال این بیماری نقشی دارند. در قسمت‌هایی از مرکز و غرب آفریقا، مردم ممکن است از طریق گازگرفتگی یا خراش ناشی از جوندگان و پستانداران کوچک، تماس با گوشت شکار یا تماس با حیوان یا محصولات حیوانی آلوده درمعرض خطر ویروس قرار گیرند.
ویروس آبله میمون به‌راحتی بین انسان‌ها انتقال داده نمی‌شود. انتقال انسان به انسان معمولاً از طریق قطرات تنفسی بزرگ اتفاق می‌افتد. این قطرات معمولاً نمی‌توانند بیشتر از چند فوت جا‌به‌جا شوند، بنابراین برای انتقال ویروس آبله میمون به تماس مستقیم طولانی‌مدت نیاز است.
بنا بر گزارش آژانس امنیت بهداشتی بریتانیا، آخرین موارد بیشتر در مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند، مشاهده شده است. آبله میمون به‌عنوان بیماری که از طریق رابطه جنسی انتقال می‌یابد، شناسایی نمی‌شود، اما می‌تواند ازطریق تماس نزدیک با افراد آلوده، مایعات بدن، لباس یا ملحفه آلوده منتقل شود.
علائم آبله میمون
بنابر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، آبله میمون معمولاً با علائمی شبیه علائم آنفلوانزا و تورم غدد لنفاوی شروع می‌شود. علائم آبله میمون معمولاً مشابه اما خفیف‌تر از علائم آبله است.
علائم اولیه شامل تب، درد عضلانی، لرز و خستگی است. در موارد شدیدتر، بثورات پوستی نیز اغلب روی صورت و اندام تناسلی دیده می‌شود که شبیه بثوراتی است که در آبله مرغان و آبله مشاهده می‌شود. ضایعات دردناک و خارش‌دار می‌توانند در سراسر بدن ظاهر شود و درنهایت دلمه ببندند و بیفتند. افراد مبتلا به آبله میمون معمولاً ۷ تا ۱۴ روز پس از عفونت علائم را نشان می‌دهند. این بیماری معمولاً چند هفته طول می‌کشد تا فرد بیمار بهبودی کامل به دست آورد.
آبله میمون چه‌قدر خطرناک است؟
اکثر مردم در چند هفته از آبله میمون بهبود پیدا می‌کنند، اما بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت، این بیماری می‌تواند کشنده باشد.
دانشمندان دو شکل از ویروس آبله میمون را شناسایی کرده‌اند: شاخه غرب آفریقا و شاخه حوضه کنگو. شاخه غرب آفریقا کمتر کشنده است و مرگ‌و‌میر در حدود یک درصد از عفونت‌ها رخ می‌دهد. شاخه حوضه کنگو می‌تواند موجب مرگ یک نفر از هر ده نفری شود که به این بیماری مبتلا می‌شوند. درحالی‌که داده‌ها هنوز مقدماتی هستند، ریموین گفت: «به‌نظر می‌رسد شیوع کنونی با شاخه کمتر کشنده غرب آفریقا مرتبط باشد.»
جیمی ویتورث، استاد بهداشت عمومی در دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن به رویترز گفت: «این ویروس احتمالاً به سطح مشابه عفونت‌ها و مرگ‌و‌میرهای ناشی از کووید ۱۹ نخواهد رسید.
ویتورث افزود: «این ویروس موجب همه‌گیری سراسری مانند کووید نخواهد شد، اما شیوع جدی از یک بیماری جدی است و باید آن را جدی بگیریم.»
ریموین با اشاره به تفاوت‌های کووید ۱۹ با آبله میمون، هشدار داد: «آبله میمون ویروس جدیدی نیست. ما با پاتوژن کاملاً جدیدی سروکار نداریم که قبلا هرگز مطالعه نشده باشد.»
وی با اشاره به اینکه براساس شیوع‌های گذشته عموماً تصور می‌شود آبله میمون عدد سرایت پایینی دارد، گفت: «بعید است که بتواند به سرعت شیوع پیدا کند، اما مطالعات بیشتری برای تعیین این مسئله نیاز است، زیرا شیوع ویروس بر اساس شرایط مختلف می‌تواند متفاوت باشد.»
آیا آبله میمون واکسن دارد؟
بله، یکی از واکسن‌هایی که علیه آبله ساخته شده است، برای آبله میمون تأیید شده است و چندین ضد ویروس نیز به‌نظر می‌رسد مؤثر باشند. اما بنابر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، درمان تأییدشده و بی‌خطری برای عفونت ویروس آبله میمون وجود ندارد.
ریموین در این باره تصریح کرد: «ریشه‌کن کردن آبله موجب شده است جهان در برابر شیوع ویروس‌هایی مرتبط با ویروس آبله مانند آبله میمون آسیب‌پذیر باشد. از آن‌جایی که واکسن‌های آبله به‌طور گسترده استفاده نمی‌شوند، میلیاردها نفر در سراسر جهان از محافظتی که آن‌ها ارائه می‌دهند، برخوردار نیستند.»
انتهای پیام
