با استناد به گزارش مرکز آمار ایران، تعداد ازدواج و زادوولد روندی نزولی داشته و خطر تنگ‌تر شدن پنجره جمعیتی، کشور را تهدید می‌کند.
به گزارش اسپات نیوز، جمعیت ایران در سال ۱۴۱۵ به ۹۱ میلیون و ۴۴۶ هزار نفر می‌رسد. رقمی که نسبت به برآورد جمعیت مطلوب ۱۲۰ میلیون نفری، با کسری ۲۹ میلیونی مواجه است.
تازه‌ترین سنجش و تخمین مرکز آمار ایران نشان می‌دهد نرخ رشد جمعیت ایران از ۱٫۱۲ درصد در سال ۹۷ به ۷۷ صدم درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده است. طبق سنجش این مرجع رسمی، پیش‌بینی می‌شود نرخ رشد جمعیت در سال ۱۴۱۵ به ۳۶ صدم درصد برسد که کمترین میزان رشد در ۴۴ سال گذشته خواهد بود.
تعداد ولادت‌های ثبت‌شده در سازمان ثبت احوال کشور از یک میلیون و ۵۲۸ هزار و ۵۳ نفر در سال ۹۵ به یک میلیون و ۱۱۴ هزار و ۱۲۸ نفر در سال ۹۹ رسیده که از ریزش ۴۱۳ هزار و ۹۲۵ نفری حکایت دارد و تا پایان پاییز سال ۱۴۰۰ هم فقط تولد ۸۴۴ هزار و ۷۲۴ نفر ثبت شده است که با فرض ثبت تولد ۲۶۹ هزار و ۴۰۴ نفر در فصل زمستان سال گذشته انتظار می‌رود که روند کاهشی میزان زادوولد طی سال‌های اخیر متوقف شده باشد.
کم شدن تعداد جمعیت کشور در حالی به مرز نگران‌کننده رسیده که تعداد فوتی های ثبت‌شده از ۳۶۹ هزار و ۷۵۱ نفر در سال ۹۵ به ۵۱۱ هزار و ۸۸۱ نفر در پایان سال ۹۹ رسیده و در ۳ فصل ابتدایی سال گذشته هم ۴۲۸ هزار و ۶۱۷ نفر فوت شده به ثبت رسیده و انتظار می‌رود که تعداد فوتی‌های ثبت‌شده در سال گذشته حتی از سال ۱۳۹۹ فراتر برود.
البته بخشی از روند افزایشی مرگ‌ومیر در کشور در ۲ سال گذشته ناشی از شیوع ویروس کرونا بوده و از سویی دیگر به‌دلیل محدودیت‌های اعمال‌شده در ایران، از تعداد فوتی‌های ناشی از تصادفات کم شده است.
مرگ بیش از یک میلیون نفر در ۲ سال گذشته در حالی روایت شده که انتظار می‌رود در سال‌جاری از میزان فوتی‌های کشور کاسته شود.
ازدواج‌های کم؛ تولد‌های کمتر
زنگ هشدار وقتی جدی‌‌تر شد که به گفته مرکز آمار ایران، تعداد ازدواج‌های ثبت‌شده از ۸۷۴ هزار و ۷۹۲ فقره در سال ۹۰ به ۵۵۵ هزار و ۱۹۹ فقره کاهش یافته که نشان می‌دهد سیاست دولت برای افزایش ازدواج‌ها از طریق پرداخت وام قرض‌‌الحسنه ازدواج هم تأثیر نداشته و فقط در سال ۹۵ کمی بر تعداد ازدواج‌های ثبت‌شده نسبت به سال قبل آن افزوده شده و از سال۹۶ روند کاهشی ازدواج‌ها ادامه پیدا کرده است.
روند کاهشی ازدواج و افزایش طلاق‌ها نشان‌دهنده کاهش میزان زادوولد است. به‌ویژه اینکه نسبت ولادت‌ها به ازدواج‌ها سال به سال کمتر شده، به این معنا که افراد به داشتن یک یا ۲ فرزند بسنده می‌کنند و انگیزه خانوارها برای فرزندآوری بیشتر کاسته شده است.
همچنین، دولت و مجلس تصمیم گرفته‌اند که علاوه بر سیاست افزایش وام مسکن، در سال ۱۴۰۱ به بعد، تسهیلاتی را برای فرزندآوری بیشتر درنظر بگیرند تا حداقل بخشی از ریزش جمعیت ناشی از کاهش ازدواج‌ها از مسیر افزایش فرزندآوری جبران شود.
با این حال، تا رسیدن به نقطه رشد مطلوب جمعیت فاصله زیادی است و ازطرفی دیگر با بالارفتن سن خانوارها به‌ویژه زنان این خطر جدی است که پنجره جمعیتی کشور بسته شود.
ازدواج‌های بدون سرپناه
یکی از دلایل رشد ضعیف جمعیت کشور به کاهش قدرت خرید ناشی از جهش تورم و رشد پایین اقتصادی و در نتیجه افزایش نرخ بیکاری واقعی بازمی‌گردد و نگرانی اصلی افراد ازدواج‌کرده، چگونگی جبران هزینه‌های زندگی به‌ویژه داشتن خانه به‌عنوان یک سرپناه است.
انتهای پیام
